Çocukluğumuzda takılan lakaplar ve/veya üzerimize yapışan etiketler ne kadar masumdu. Ve ne kadar olası durumlardan doğuyordu her biri…
.
Mesela annem, tepemde bir türlü yana yatmayan, ne uzun ne kısa saçlarım için “İnadından hep bunlar.” derdi. Günün sonunda kendi gibi saçı da inat bir Buse vardı 😊
.
Öyle güzel söylerdi ki bunu, insanın daha da inat olası gelirdi. Ve öyle yerli yerinde söylerdi ki diğerleri de bu mertebeye erişmek için can atardı.
.
Şimdi öyle mi?
Birbirimize taktığımız lakaplar, koyduğumuz etiketler… Hep bir yargı, hep bir eleştiri, hep bir aşağılama içindeler.
.
İyi haber: lakaplar tadındaysa hatırlanmayı kolaylaştırır
Kötü haber: lakaplar kötüye kullanıma oldukça açıktır
Asıl haber: en doğru lakap/etiket: “herkes biriciktir”
